Goodbye Ghana, hope to see you again!

Zes weken zijn er al bijna weer voorbij sinds ik dinsdagochtend vanuit Brussel vertrok. Tijd voor mijn laatste blog. Vorige keer waren we gebleven bij ons tripje naar kakum. We gingen met de hele groep en keken er allemaal enorm naar uit, even een dagje zonder onderzoek, hoog in de bomen doorbrengen. Gelukkig voor ons was het net zo vet als we verwachtten. Het uitzicht was echt prachtig en het aapje in mij was ook weer heel gelukkig. Na de tocht over de touwbruggen, waar we de nodige toeristenfoto’s hebben gemaakt, hebben ook nog de nature walk gedaan. Buiten dat dit superleuk was en we ons echte avonturiers in de jungle voelden was er nog iets dat dit een interessante ervaring maakte. De gids bood ons namelijk aan de prijs te verlagen van 40 cedi naar 15 cedi, uiteraard ging dit niet zomaar. Aan het einde van de tour vroeg ze ons het geld en maakte ze ons heel duidelijk dat we niemand moesten vertellen dat we de nature walk hadden gedaan. Gewoon keiharde corruptie dus, maar aangezien die vrouw waarschijnlijk meer deed dan de mensen die anders het geld zouden krijgen, hadden we daar helemaal geen probleem mee. Na deze leuke tocht en een iets minder geslaagde lunch zijn we naar een dichtbijgelegen monkeyforest geweest. Dit was meer een opvang voor gewonde apen en andere beesten. De eigenaar was een Nederlander die we al eerder hadden ontmoet, gelukkig voor ons waren zijn ouders pas langs geweest en kon hij ons trakteren op frikadellen. Topdagje dus!
Dinsdag was wederom feedbackdag, de docenten waren heel positief en mijn tussentijdse beoordeling was een ruimvoldoende, woehoeee. Ik moest echter wel nog iets meer de analyse dus de andere 3 dagen heb ik me samen met de rest opgesloten in het hotel en alle verzamelde info uitgetypt, gesorteerd, in boomstructuren gezet, op nieuw geordend en zo maar door, kortom al mijn data geanalyseerd. Gelukkig was ik niet de enige en hebben we ons er met z’n alle doorheen gesleept zodat we zondag weer allemaal een verslag konden inleveren. We zijn hier ten slotte voor de studie. Zondagavond hebben we onszelf beloond met ’n avondje lekker stappen. Echt heerlijk hoe iedereen, vooral de mannen, hier dansen. Ze wiegen met hun heupen, battelen tegen elkaar en gaan helemaal los. Echt heel leuk!
Volgende ochtend beseften we ons allemaal erg goed dat het onze laatste week was. De tijd is zo ontzettend snel gegaan, ik kan me amper voorstellen dat het alweer bijna 6 weken geleden is dat Inge en ik met de bus naar Tamalé vertrokken. In die laatste week moest de laatste ontbrekende info voor het onderzoek nog worden verzameld, alle dingen die op mijn ‘dat doe ik volgende week wel een keer-lijstje’ stonden nog doen en natuurlijk ook gewoon genieten en afscheid nemen. Een behoorlijk drukke week dus. Ik heb een paar rankings uitgevoerd met nieuwe respondenten. Ik heb 4 elementen van begrafenissen op een rij gezet en bij elke gevraagd welke belangrijker was en waarom. Zo kan ik nog iets meer nuance in mijn verslag brengen en ook een aantal dingen beter uitleggen. Voor de rest heb ik vooral genoten van lunchen aan het strand en de laatste souvenirtjes ingeslagen. Veels te veel gekocht natuurlijk. Donderdag ben ik met twee meiden lekker gaan relaxen in het resort waar ik de dag voor mijn onderzoek ook ben geweest. Ultiem relaxdagje was dat en we zijn nog lekker bij gebruind. Vrijdag was de laatste dag in Cape Coast, deze dag bestond vooral uit afscheid nemen. S’avonds hebben we heerlijk gedineerd met de hele groep en daarna zijn we met z’n alle naar Oasis gedaan. Sarah en ik hadden namelijk nog een paar keer turnles gehad en gisteravond was het tijd voor ons optreden! Ook al ging het niet zo goed als de generale repetitie, het was ceht superleuuk om te doen, echt heel vet! Alles is gefilmd dus jullie kunnen het thuis allemaal bewonderen. Onze turnleraar en z’n 3 neefjes zijn echt schatjes en we hebben ze heel vaak bedankt voor de leuke lessen en het optreden. Daarna zijn we met een groot gedeelte gaan stappen, een beetje apart dit keer, maar het was zeker een leuke avond!
Vandaag bestond uit het laatste gezamenlijk ontbijt, een fotoshoot met de superlieve medewerkers van het hotel en het inpakken van onze spullen. S’ochtends hebben we het hostel geregeld waar ik dit nu zit te typen en 1 uur voor vertrek hebben we een trotro weten te regelen die ons rechtstreeks van het hotel in Cape Coast naar het hotel in Accra heeft gebracht. Toen we er bijna waren stopte de wagen ineens en moesten we allemaal de trotro uit. Blijkbaar was ie kapot, en snel werden wij en onze bagage in twee taxi’s gegooid. Deze zouden ons verder brengen. Dit ging allemaal helemaal prima en nadat we onze spullen hadden gedropt zijn we met z’n 8en gaan eten. Nu slapen de meeste al en dat zou ik ook maar eens moeten doen aangezien om 3 uur s’nachts de wekker gaat. Om 7 uur gaat onze vlucht en aangezien het motto in Ghana schijnt te zijn ‘waarom makkelijk doen als het moeilijk kan’ willen we geen risico nemen en om 4 uur op het vliegtuig zijn. Morgenavond om 10 uur zullen we landen en dan kan ik meteen mama en Brian in m’n armen sluiten. Ik Ghana zeker missen en hoe Cliché ook, deze geweldige 6 weken vergeet ik nooit meer .

Zie jullie binnekort! Dikke kus, Zoë